در این مطلب می‌خوانید
راه‌حل نهایی برای غلبه بر امروز و فردا کردن: البته اگر خواندن این مطالب را به فردا موکول نکنید، می‌تواند به شما کمک کند.
طی ماه گذشته، تحقیقات گسترده‌ای درزمینهٔ تعویق انداختن و امروز و فردا کردن کارها انجام داده‌ام. چرا و به چه علت؟ چرا مردم این کار را می‌کنند؟ چرا من این عمل را انجام می‌دهم؟ چرا این امر مکرراً اتفاق می‌افتد؟ برای اکثر موارد کار را متوقف می‌کنند تا برای دفعه بعد بهتر انجام دهند. آیا این یک نوع اختلال روان‌شناختی محسوب می‌شود؟
البته منظورم شما نیستید؛ از من رنجشی به دل نگیرید.
کار امروز را به فردا انداختن، باعث می‌شود یک روز یا زمانی بیشتر در رسیدن به موفقیت تأخیر می‌افتد.
باید این را ذکر کنم که من، خودم یک امروز فردا کن درجه یک هستم. به دفعات این کار را کردم. این بسیار ناراحت‌کننده است. گاهی اوقات به خودم در مورد اینکه چقدر به طول می‌انجامد که وظایف مشخصی را انجام دهم دروغ میگویم. به‌طورکلی حساب می‌کنم که صبح چقدر طول می‌کشد آماده شوم. چه مدت در ترافیک هستم تا به مقصد برسم. البته روی این مسئله که شب قبل چقدر خسته بودم برای رفتن به پمپ‌بنزین، تنبلی کردم حساب نکرده بودم؛ بنابراین به زمان اضافی نیاز دارم تا سر راهم بنزین بزنم؛ زیرا وقتی می‌بینم باک ماشین نصفه است به خودم میگویم پر است و نیازی به رفتن نیست. آیا این خوش‌بین بودن مرا نشان نمی‌دهد؟ فکر نمی‌کنم این‌طور باشد.
با وجود این عجله کردن و تحمل حس اضطراب در لحظه‌ای که می‌بینی ۳۰ دقیقه گذشته و باید الآن در محل کارت باشی ولی هنوز در منزل و در حال آماده شدن هستی، محل کار نزدیک نیست و (حداقل کمتر از ۳۰ دقیقه به طول می‌انجامد تا برسید.)
حس از خود شرمندگی به وجود می‌آید. چرا؟ چرا من با ملاقات آن‌ها موافقت کردم؟ چرا در این روز موافقت کردم؟
همان‌طور که یک روز دیگر در زمان دیگر نتایج متفاوتی را نشان می‌دهد. اینجاست که مقصر شدن… شغلتان …این تقصیر شماست… شما از ساعت متنفرید…(بهانه و عذرها) شما از این واقعیت که روز قبل تا دیروقت کار می‌کردید؛ اما اکنون خیلی خسته هستید و این علت خواب ماندنتان می تواند باشد. بله این علت دیر رسیدن شما است و این بسیار سخت است که به‌سرعت خودتان را آماده کنید. تمام موضوع همین بوده است ! دقیقاً همین است !
اشتباه است!
شما میدانید که دیر کرده‌اید و کار به امروز و فردا افتاده است؛ حتی اگر روز قبل، تا دیروقت کار نکرده باشید. می‌توانستید صبح زودتر بیدار شوید.
نکته اصلی: دوشنبه‌ها؟
شما به‌هیچ‌وجه روز یکشنبه کار نمی‌کنید. پس چه دلیلی دارد روزهای دوشنبه دیر به سرکار‌تان برسید؟
عذر و بهانه‌ها!
اولین چیزی که به ذهن می‌رسد هنگام توجه کردن به موضوع و تفکر کردن این است که چقدر عذر و بهانه می‌آورید. شاید انجام یک کار برای ما ساده باشد؛ اما درعین‌حال به دنبال پیش‌پاافتاده‌ترین بهانه‌ها برای موکول کردنش به آینده هستیم؛ حتی شاید اولویت‌بندی کارها هم رسیدگی به برنامه‌ها و وظایف ساده هم برای ما سخت و پیچیده جلوه کند. بدین ترتیب ما هرروز احساس می‌کنیم که روزهای پرمشغله‌ای را سپری می‌کنیم درحالی‌که در انتهای روز بسیاری از وظایف قبل را به فردا موکول کرده‌ایم.
این مسئله نه‌تنها کمکی به ما نمی‌کند بلکه احساس ناامیدی را هم در ما تقویت می‌کند. این مشکل از آنجا شروع می‌شود که مغز ما برای به تعویق انداختن یا امروز و فردا کردن برنامه‌ریزی‌شده است. به‌طورکلی همه‌ی ما به‌صورت ناخودآگاه به تقابل با انجام به‌موقع وظایف تعریف‌شده‌مان تمایل داریم و سعی می‌کنیم به‌جای تلاش برای انجام‌شان آن‌ها را به تعویق بی‌اندازیم. من فقط به آن چیزی توجه می‌کنم که می‌نویسم و به زمان کافی برای انجام دادن کارها نیاز دارم. این مطلب را شنیده‌اید که “شما می‌توانید به من دروغ بگویید و به خودتان نه” .
چند نفر از شما قاطعانه می‌ایستید و عذر و بهانه‌های خودتان را باور دارید؟
بهانه‌ها اصل نیستند. عذر و بهانه‌ها دلایلی هستند که ما برای تضعیف تعهدات و انتظارات خود از آن استفاده می‌کنیم.
در مورد آن فکر کنید. آیا شما انجام کارهایی را که به آن عشق می‌ورزید را هم امروز و فردا می‌کنید؟ زمانی که مهلت انجام کاری مطرح می‌شود یا زمان ملاقات در رابطه با کسی یا چیزی که دوستش دارید می‌رسد، آیا ممکن است که عشقی در کار نباشد و افکار منفی در سر‌تان پدید آید و شایدم بهانه‌های دیگری !
امروز و فردا کردن، نوعی فریب دادن خود و انکار واقعیت است؛ زیرا تمام دلایل این عادت، فریبنده است. هیچ بهانه‌ای نمی‌تواند علت قابل قبولی برای به تعویق انداختن کارها باشد؛ چون علاوه بر از دست رفتن زمان با ارزش و بدون برگشت، امروز و فردا کردن کارها هیچ مشکلی را حل نمی‌کند؛ بلکه مشکل را دو برابر می‌کند.
آینده را طوری تصویرسازی کنید که کارها را انجام داده‌اید. افرادی که این تصاویر را از آینده‌ی خودشان دیده بودند، تمایل بیشتری به تلاش برای ساختن آینده خود انجام داده‌اند. دلیل آن ایجاد یک تصویر واقعی از آینده‌شان بوده و همین مسئله تلاش بیشتر برای داشتن دوران سالخوردگی بهتر را نتیجه داده است.
راه‌حل
اولین قدم، پذیرفتن این مسئله است که در کار شما مشکلی وجود دارد. قدم بعدی بازتاب اندیشه شما و ایجاد تغییرات عملی است.
سومین قدم، کمک خواستن است. هرگونه کمک برای رسیدن به آن بستگی به شما و موقعیتتان دارد. اگر وظایف مربوط به کسب‌وکار را امروز فردا می‌کنید، ممکن است بخواهید اعطای وظایف، پروژه‌ها و تکالیف خود را در نظر بگیرید. نماینده کاری شدن باعث تمرکز شما به جنبه‌های مهم‌تر آن کاری که انجام می‌دهید، می‌شود.
پس‌ازاینکه همه‌چیز را به دست گرفتید، فهرستی را که حاوی یک سری نکات، ترفندها و راه‌حل‌ها برای غلبه کردن بر امروز و فردا کردن است را بررسی کنید. سعی کنید فایده انجام وظایف را برای خود بیش از هزینه انجامش جلوه دهید. یکی از بهترین راه‌ها برای این کار قرار دادن پاداش برای انجام فوری وظایف است. بدین ترتیب دریافت پاداش،علاوه بر ایجاد انگیزه می‌تواند حس بد پرداختن به کار را کاهش دهد. اما پاداش دادن به خود، تنها راه مقابل به امروز و فردا کردن کارها نیست. گاهی اوقات دلیل امروز و فردا کردن کارها، ترس از انجام کار است. با شناسایی قدم اولیه و ارتباط دادنش به چیزهایی که باید انجام دهیم، نگرانی از انجام کل کار را به‌شدت کاهش خواهیم داد.
مقالات خواندنی:
۶ راه پرقدرت برای ساخت انضباط شخصی
موفقیت یک رمز مشترک دارد! ۱۵ انسان بسیار موفقی که از هیچ شروع کردند
پولار شدن به روش دکتر کاویانی
آیا همهٔ کارآفرین‌های موفق ویژگی‌های مشابهی دارند؟
خلاقیت در کارآفرینی ضروری است؟ اصلاً کارآفرین خلاق چه کار می‌کند؟
چطور کارآفرین شویم و ایده‌ی کسب و کار خود را اجرایی کنیم؟
۴ نفر از کارآفرینان قهرمان که از فرش به عرش رسیدند
