خلاصه کتاب قانون 6/24

نام کتاب : 6/24

نویسنده : تیفانی شلین (Tiffany Shlain)

سال انتشار: 2019

 

خلاصه کتاب

کتاب 6/24 (بیست‌وچهار، شش) که در سال 2019 به چاپ رسیده، از ما می‌خواهد تا رابطه خود با فن‌آوری را با فاصله گرفتن از صفحه ‌نمایش وسایل الکترونیکمان به مدت ۲۴ ساعت در هفته، دوباره تعریف کنیم. این کتاب، تاریخچه‌ مختصری از استراحت را در اختیارتان قرار می‌دهد و توضیح می‌دهد که چرا به استراحت نیاز دارید. این کتاب همچنین می‌گوید که چگونه استراحت کردن می‌تواند کارایی، خلاقیت و روابطتان را بهبود بخشد.

پس اگر شما هم:

• از آن دسته افراد معتاد به صفحه ‌نمایش وسایل الکترونیک هستید که به دنبال ترک عادتشان می‌گردند،
• از معتادان نتفلیکس و محروم از خواب به شمار می‌روید،
• و یا به ‌صورت شبانه‌روزی به وسایل الکترونیک متصل هستید،

پیشنهاد می‌کنیم به این خلاصه کتاب گوش بسپارید.

 

درباره نویسنده

تیفانی شلین (Tiffany Shlain) یک فیلم‌ساز برنده‌ جایزه‌امی (Emmy)، مؤسس جشنواره‌ وبی اَواردز (Webby awards)، نویسنده‌ کتاب پرفروش ملی 6/24 و برنده‌ جایزه‌ کتاب برجسته‌ مارشال مک‌لوهان (Marshall McLuhan) است. او در سراسر دنیا سخنرانی‌هایی در مورد رابطه‌ فن‌آوری و انسانیت ارائه می‌دهد و نخستین نمایش او با عنوان «انسان عزیز» در موزه‌ هنرهای معاصر در نیویورک به نمایش درآمده است. شلین بیش از 80 جایزه و درجه‌ افتخار برای فیلم‌ها و کارهایش کسب کرده است. از جمله این جوایز می‌توان به انتخاب برای لیست تصوراتی برای آینده در بنیاد انیشتین و قرار گرفتن در لیست بهترین سخنرانی‌های جشن فارغ ‌التحصیلی NPR اشاره کرد.

 

میکروی شماره 1

دکمه‌ ریسِت خودتان را فشار داده و مؤثرتر، سالم‌تر و خلاق‌تر شوید.

 تا حالا متوجه شدید که همه‌ اطرافیانتان به یک صفحه‌نمایش نگاه می‌کنند؟ شاید آن‌قدر سرتان شلوغ باشد که خودتان متوجه نمی‌شوید. خب، این داستان­ها دقیقاً همان چیزی ا­ست که برای ترک این اعتیاد به صفحه ‌نمایش به آن نیاز دارید.

به گفته‌ی نویسنده، فاصله گرفتن 2 الی 4 ساعته در هر هفته از وسایل الکترونیکتان، چیزی که او آن را «تعطیلی تکنولوژی» می­نامد، هم سرعت گذرِ زمان را برایتان کاهش می‌دهد و هم‌زمان بیشتری برای شما فراهم می‌کند. به‌این‌ترتیب، شما یاد می‌گیرید که بیشتر بخندید، با جزئیات بیشتر به همه‌چیز توجه کنید و بهتر بخوابید. نه‌ تنها این مورد، بلکه روابط، سلامت و خلاقیتتان هم بهبود پیدا می‌کند.

خب، پس بنشینید، ریلکس کنید و یاد بگیرید چطور باید دکمه‌ ریست خودتان را فشار بدهید. اصلاً چرا فقط از صفحه‌نمایش فاصله نگیرید و به این کتاب گوش ندید؟

در این میکرولِرن به چنین پرسش‌هایی، پاسخ داده می‌شود؟

• چطور یهودی‌ها یک روزِ غیر کاری برای خودشان درست کرده‌اند؟
• بزرگ‌ترین رقیبِ نتفلیکس (Netflix) کی یا چیست؟
• . چطور می‌توانیم آینده را شکل بدهیم؟

 

میکروی شماره 2

روزهای تعطیل، هزاران سال است که در فرهنگ‌هایمان وجود دارند.

روزهای تعطیل ازجمله سنت‌های باستانی هستند. هزاران سال پیش، یهودیان یک روز استراحت را ابداع کردند که به آن شبات یا سَبت گفته می‌شود. آن روز به معنای واقعی کلمه به‌عنوان یکی از ده فرمان حکاکی شده بر روی سنگ بود و هر هفته یک روز واحد و غیر قابل ‌مذاکره بدون کار را تعیین می‌کرد.

بعدها، این روش توسط فرهنگ‌های دیگر نیز پذیرفته شد. برای مثال، مسیحیان یکشنبه‌ها را به ‌عنوان روز استراحت خود انتخاب کردند و مسلمانان جمعه‌ها را انتخاب کردند. تنها گروه‌های مذهبی نبودند که نیاز به یک روز پرهیز از کار را درک کرده بودند. در قرن نوزدهم و بیستم، سازمان‌های غیرمذهبی مانند اتحادیه‌ها نیز بر نیاز به‌روزهای تعطیل تأکید داشتند.

اما تا اواخر قرن بیستم، هنوز تعطیلات آخر هفته ابداع نشده بود. داشتنِ دو روزِ تعطیل، باعث آزاد شدن وقتی برای تحصیل، عبادت، تفکر، خلاقیت و ایجاد پیوندهای خانوادگی شد.

ولی متأسفانه دوره و زمانه در حال تغییر است. بسیاری از مردم دیگر روز تعطیل ندارند؛ مثلاً در ایالات‌متحده 63% از مردم گزارش کرده‌اند که مشاغلشان آن‌ها را وادار به کار کردن در بیشتر تعطیلات آخر هفته می‌کنند.

و این فقط آخرِ هفته‌ ما نیست که در حال از بین رفتن است. خیلی زود، فن‌آوری‌های دیجیتال روش درک و کنترل زمان ما را تغییر داده‌اند. درنتیجه، ساختار روزهایمان هم‌تغییر یافته است. چیزی به‌سادگی دسترسی به اخبار را در نظر بگیرید. بررسی اخبار، کاری است که شاید قبلاً یک یا دو بار در روز – صبح و عصر- با خواندن یک روزنامه انجام می‌دادیم؛ اما حالا دائماً تحت بمباران به‌روزرسانی‌ اخبار در روزنامه و اپلیکیشن تلفن‌های هوشمندمان هستیم؛ و با اینکه ممکن بود زمانی در تختخوابمان رمانی خوانده باشیم، اما اکنون اغلب اوقات، خود را در حال پاسخ دادن به ایمیل‌ها و پیام‌ها می‌یابیم.

آیا این امید وجود نداشت که تمام این تکنولوژی‌ها، زمان موردنیاز ما برای کار را کوتاه کند؟ بااین‌حال امروزه در هفت روز هفته و 24 ساعته با فن‌آوری مرتبطیم و بیش‌ازپیش کار می‌کنیم و این برای سلامتی یا کارمان اصلاً خوب نیست. این کار قطعاً سودی به حالِ شرکت‌هایی که برایشان کار می‌کنیم هم ندارد. تحقیقات نشان داده‌اند کارکنانی که 60 ساعت در هفته کار می‌کنند بهره‌وری کمتری نسبت به حالتی دارند که 40 ساعت کار کنند – و نکته‌ی دیگر اینکه کارکنان پرمشغله، با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و مرگ هم دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

بنابراین، واضح است که وقت آن رسیده تا دوباره کنترل زمان خود را به دست بگیرید. در این داستان متوجه خواهید شد که چرا به استراحت و خواب نیاز دارید و برای ایجاد سنت‌های تعطیلی فن‌آوری به چه چیزهایی نیاز دارید.

 

میکروی شماره 3

استراحت و خواب برای سلامتی­تان مهم هستند.

شاید فکر می‌کنید که در طول هفته زمان کافی برای فاصله گرفتن کامل از فن‌آوری را ندارید؛ اما درواقع، یک روز دور ماندن از صفحه‌نمایش، شمارا در شش روزِ باقیمانده، متمرکزتر و کارآمدتر خواهد کرد. نویسنده این کتاب، «تیفانی شلین»، این موضوع را زمانی که قصد داشت جشنواره‌ سالانه «وبی اواردز» (‏Webby Awards) ‏و استودیوی سینمایی‌اش را راه‌اندازی کند کشف کرد. او تلفن‌های هوشمند خود را از جمعه تا عصر شنبه خاموش کرد و بعدازآن، اعضای تیمش هم همین کار را کردند. نتیجه چه شد؟ بهره‌وری کل سازمان افزایش یافت.

یک دلیل این بود که آن‌ها بهتر می‌خوابیدند. وقتی برای استراحت وقت صرف می‌کنید، بهتر می‌خوابید و هنگامی‌که ۸ ساعت خواب کامل در هر شب دارید، کارایی‌تان افزایش خواهد یافت؛ اما این مزایا فقط متوجه حرفه‌ شما نیست. وقتی می‌خوابید، فرایندهای بسیار مهمی در بدنتان رخ می‌دهد.

در طول هموستاز سیناپسی، مایع مغزی – نخاعی شما، محصولات جانبی عملکرد طبیعی مغز که در طول روز جمع شده و می‌توانند به‌سلامتی شما آسیب برسانند را می‌شوید؛ و سیناپس‌هایتان که وقتی مغزتان مشغول کار است بزرگ می‌شوند، به‌ اندازه طبیعی خود برمی‌گردند.

سپس، در طول خواب REM – آن دوره از خواب که با حرکت سریع چشم و رؤیاهای زنده مشخص می‌شود – مغز شما اطلاعات روز را دسته‌بندی کرده و ارتباطات جدیدی ایجاد می‌کند. به همین دلیل است که گاهی اوقات پس از خوابیدن می‌توانید مشکلات را حل کنید. توماس ادیسون، آلبرت انیشتین و سالوادور دالی (Salvador Dali) همگی قدرت خواب را در تحریک خلاقیت به رسمیت می‌شناختند و هرکدام از آن‌ها مکانیسم‌هایی را برای بیدار کردن خود ابداع کردند تا از این مزیت، کاملاً بهره‌مند شوند. برای مثال، انیشتین در زمان خواب کلیدی در دست داشت و وقتی کلید از دستش می‌افتاد، بیدار می‌شد. او ادعا می‌کرد که در آن لحظه، بهترین افکارش را داشته‌ است.

کمبود خواب به چیزی بیش از خستگی منجر می‌شود. مطالعات دکتر لَری روزِن (Larry Rosen)، یک فیزیولوژیست محقق، نشان داد که نور آبی صفحه‌نمایش وسایل الکترونیک در رختخواب، می‌تواند عواقب گسترده‌ای داشته باشد. این نور می‌تواند کم‌خوابی را تحریک کند که ممکن است منجر به تجمع پلاک بتا آمیلوئید در مغز شود که در آلزایمر دخیل است.

استفاده از صفحه‌نمایش، همانندِ جنگیدن با میل به خواب است. همان‌طور که دارید قسمت چندمِ جدیدترین سریال تماشایی نتفلیکس را تماشا می‌کنید، این را در نظر بگیرید: وقتی از مدیرعامل شرکت، رید هیستینگز (Reed Hastings) پرسیده شد که بزرگ‌ترین رقیب این شرکت کیست، او اعتراف کرد که شرکت آمازون (Amazon) یا HBO رقیب آن‌ها نیست، بلکه خواب است.

نویسنده‌ کتاب پیشنهاد می‌دهد که یک روز از صفحات نمایشتان فاصله بگیرید تا به‌نوعی، «سیستمتان را بروز رسانی کنید». این امر درنهایت بهره‌وری شمارا افزایش داده و شمارا خلاق‌تر خواهد کرد. در بخش بعدی به نحوه‌ انجام این کار اشاره خواهیم کرد.

 

میکروی شماره 4

موفقیت در تعطیلی فناوری، نیازمند کمی آماده‌سازی است.

اگر در مورداستفاده از فرصتی برای تعطیلی فن‌آوری، جدی هستید، به کمی تجهیزات احتیاج خواهید داشت؛ اما نگران نباشید – لیست موردنیازتان کوچک است.

اول‌ازهمه، ممکن است لازم باشد با افرادی تماس بگیرید، یا شاید آن‌ها بخواهند با شما تماس بگیرند؛ اما ازآنجاکه از تلفن هوشمندتان استفاده نمی‌کنید، نیاز به یک تلفن عادی دارید. بررسی کنید که آیا اشتراک اینترنتتان چنین امکانات رایگانی دارد، اگر ندارد، یکی تهیه کنید. اگر می‌خواهید ساعت را چک کنید، باید ساعت آنالوگی که ته کشوی‌تان است را بیرون بکشید و از آن استفاده کنید.

پرینتر هم ضروری است. شبِ قبل از تعطیلی فن‌آوری، از پرینتر استفاده کنید و برنامه‌ آن روز، نقشه‌ها یا هرگونه اطلاعات موردنیاز و شماره‌های ضروری‌تان را پرینت بگیرید.

اگر می‌خواهید به موسیقی گوش دهید، دستگاهی بدون صفحه‌ نمایش برای پخش موسیقی مثل یک ضبط‌ صوت یا رادیوی جیبی تهیه کنید.

در نهایت، به یک دسته کاغذ بزرگ و خودکار‌های سیاه نیاز خواهید داشت. این‌ها برای ثبت افکار و ایده‌هایی که در طول روز دارید و گنجاندن آن‌ها در لیست کارهایی که باید انجام دهید، ضروری خواهند بود.

اما ثبت لحظاتی که می‌خواهید به یاد داشته باشید چطور؟ خب، شاید بخواهید فقط در لحظه زندگی کنید؛ اما اگر متوجه شدید که واقعاً باید عکس بگیرید، از یک دوربین حتی یک دوربین دیجیتال استفاده کنید. اگر هیچ جایگزینی برای گوشی هوشمندتان ندارید، قبل از گرفتن عکس، گوشی را در حالت هواپیما قرار دهید و سپس نسبت به خودتان سخت‌گیری کنید: بلافاصله بعد از عکاسی، گوشی را کنار بگذارید – بدون اینکه عکستان را ویرایش کنید یا به اشتراک بگذارید.

مسئله‌ بعدی این است که تصمیم بگیریم چه روزی را به‌عنوان روز تعطیلی فن‌آوری در نظر بگیریم. برای اغلب افراد، آخر هفته بهترین زمان است، اما باید روزی را انتخاب کنید که با برنامه شما هماهنگ باشد. هرروزی که انتخاب کنید، تلاش کنید تا بیست‌وچهار ساعت را تمام کنید. اگر کاری پیش بیاید، همیشه می‌توانید یک نسخه کوتاه‌تر از تعطیلی فناوری را در یک هفته انجام دهید و یا روز آن را تغییر دهید. چون به‌ناچار، زمان‌هایی هست که فاصله گرفتن از فناوری اصلاً ممکن نیست. پس نگران نباشید، هفته‌ دیگر این کار را انجام خواهید داد.

زمانی که تصمیم گرفتید چه روزی را به‌عنوان تعطیلی فن‌آوری انتخاب کنید، دقت کنید که به خانواده و دوستانتان چه به‌ صورت شخصی و چه از طریق صفحات ارتباط ‌جمعی اطلاع دهید. احتمالاً باید به رئیس و همکارانتان نیز اجازه دهید که بدانند که شما در تعطیلات به سر می‌برید تا درصورتی‌که می‌خواهند به شما دسترسی پیدا کنند، از روشی دیگری استفاده نمایند.

اما اگر روزتان را تعیین کردید، باید با آن چه‌ کار کنید؟ خب، حداکثر استفاده را از آن روز بکنید! تقسیم کردن یک وعده ‌غذا با دیگران همیشه گزینه‌ خوبی است. چرا اعضای خانواده و دوستانتان را دعوت نمی‌کنید؟ حتی می‌توانید از افراد جدید و جالبی که تحسینشان می‌کنید و فکر کنید که می‌توانید از آن‌ها یاد بگیرید دعوت کنید.

 

میکروی شماره 5

چه متمرکز باشید و چه خیال‌باف، اجازه ندهید که صفحه‌نمایش شمارا سرگرم کند.

اگر شما هم مثل نویسنده، در مدرسه خیال‌باف بوده‌اید، احتمالاً بیشتر از یک‌بار دچار دردسر شده‌اید؛ اما خیال‌بافی لزوماً هدر دادن وقت نیست. به‌هرحال این کار به شما این امکان را می‌دهد که چیزها را در ذهن خود امتحان کنید و نه‌تنها به اینجا و اکنون، بلکه به گذشته و آینده نیز فکر کنید.

وقتی در عالم هپروت غرق می‌شوید چه اتفاقی می‌افتد؟ خب، «شبکه حالت پیش‌فرض» شما که تا ۸۰ درصد از مغزتان را شامل می‌شود، وارد عمل می‌شود. وقتی این اتفاق می‌افتد، مغزتان شروع به ایجاد ارتباطات جدید می‌کند و شما دقیق‌تر و خلاق‌تر می‌شوید.

در گذشته، اغلب مردم زمان بیشتری را صرف خیال‌بافی می‌کردند. زمانی که در ایستگاه اتوبوس ایستاده بودند، سوار مترو می‌شدند و یا در اتاق انتظار پرسه می‌زدند. ولی این روزها، شما به گوشی هوشمند خود دسترسی دارید و ذهن شما فوراً مشغول می‌شود؛ یعنی به‌ جای ایجاد ارتباطات خود، ارتباطاتی که توسط دیگران ایجاد شده‌اند را دنبال می‌کنید و یک کلیک شما را وارد دنیای دیگری می‌کند. شما به ‌احتمال ‌زیاد به سمت خرید آنلاین هدایت می‌شوید تا تجربه یک بینش خلاقانه.

البته وقتی رمان می‌خوانید یا فیلم تماشا می‌کنید به ذهن خود اجازه می‌دهید که هدایت شود – و این چیز بدی نیست. این کار، دنیا را از طریق چشمان یک فرد دیگر به شما نشان می‌دهد که منجر به همدلی بیشتر می‌گردد؛ اما زمانی که بی‌هدف در اینترنت می‌چرخید، این امر به ‌ندرت اتفاق می‌افتد. آنجا، شما معمولاً با داستان‌سرایی عالی درگیر نیستید، بلکه با تجارت، برنامه‌های سیاسی و شاید حتی مکان‌هایی باانگیزه‌های شوم‌تر درگیر می‌شوید.

وقتی باید کاری انجام دهید، بخش دیگری از مغز شما به جلو می‌آید که «شبکه کاری مثبت» نامیده می‌شود. این اتفاق زمانی می‌افتد که در حال تکمیلِ پروژه‌ای هستید و باید بر روی زمان حال تمرکز کنید؛ اما درست مانند شبکه حالت پیش‌فرضتان، این شبکه نیز می‌تواند توسط صفحه‌ نمایش شما دچار حواس‌پرتی شود. به‌طور مثال، یک تماس تلفنی ساده تمرکزتان را از بین می‌برد، درست همان‌طور که مغزتان در حالت پیش‌فرض باشد.

از این مثال چه درسی گرفتید؟ چه در حالت پیش‌فرض باشید و چه در حالت کار مثبت، به خودتان اجازه دهید با عوض کردن حالتِ گوشی‌تان به وضعیت هواپیما و کنار گذاشتن آن، خلاقیت و بهره‌وری بیشتری به خرج دهید.

 

میکروی شماره 6

ما باید در مورد استفاده از تکنولوژی، تجدید نظر کنیم و برای آینده آماده شویم.

بدون شک صفحه‌های نمایش، دنیای ما را تغییر داده‌اند. ما در اوقات فراغت خود به آن‌ها معتاد هستیم و نمی‌توانیم از دسترس‌پذیری کار مداومی که آن‌ها ایجاد کرده‌اند، فرار کنیم. با سرعت رو به رشدی که فن‌آوری بر زندگی‌مان غلبه می‌کند، گاهی اوقات به نظر می‌رسد که انجام هر کاری در مورد آن برایمان غیرممکن است. بااین‌حال، ما باید در مورد فن‌آوری و اثراتش بر خودمان و کودکانمان تجدید نظر کنیم.

فقط یک زمینه را در نظر بگیرید: تبلیغات.

ممکن است بخواهیم چه تغییراتی را در زمینه‌ تبلیغات ببینیم؟ امروزه تبلیغات همه‌جا هستند، از بیلبوردها و تبلیغات تلویزیونی تا تبلیغات پاپ آپ در اینترنت. در سال 2006، کاسه‌ صبرِ شهروندان سائوپائولوی (Sao Paolo) برزیل لبریز شد. آن‌ها به ممنوعیت تبلیغات فضای شهری رأی دادند و حالا شهرشان خیلی ساکت‌تر و تمیزتر است. فقط فکر کنید چنین محدودیت‌هایی مثلاً برای تبلیغات در شبکه‌های اجتماعی، چه تغییراتی در تجربیات آنلاینمان پدید خواهند آورد.

برای ایجاد تغییرات مثبت گسترده‌تر، باید در مورد آینده‌ای که می‌خواهیم در آن زندگی کنیم فکر کنیم و بعداً دست‌به‌کار شویم. سپس، هم به‌عنوان افراد و هم به‌عنوان یک جامعه، می‌توانیم گام‌هایی که برای رسیدن به آن هدف باید برداریم را ببینیم. ایده‌ 6/24 فقط یکی از چندین گام است. یک تعطیلی فن‌آوری به شما زمان می‌دهد تا به درون‌ خودتان بپردازید و درک کنید که برای خودتان چه ارزشی قائل هستید؛ ازآنجا، این گامی کوتاه برای دیدن ارزشی است که شما در جامعه به‌طورکلی دارید. سپس می‌توانید پرسش‌هایی در مورد چگونگی مشارکت در آن ارزش‌ها و تشویق آن‌ها مطرح نمایید.

و چنین آینده‌ای چه طور خواهد بود؟ لازم نیست افزایش اتوماسیون، منجر به منسوخ شدن انسان‌ها شود. در عوض، خصوصیاتی که انسانیت ما را تشکیل داده‌اند ارزشمندتر خواهند شد- مخصوصاً توانایی‌مان در تفسیر مفاهیم، یعنی همان چیزی که هوش مصنوعی با آن مشکل دارد. مهارت‌ها و توانایی‌هایی که در آینده به ما ارزش خواهند داد، مانند خلاقیت، تفکر انتقادی و سازگاری، از آن دسته مواردی هستند که امروزه باید موردتوجه حوزه‌ آموزش قرار گیرند و استفاده از ایده‌ 6/24 به توسعه‌ تمام این موارد کمک خواهد کرد.

نویسنده معتقد است که این روزها، بیشتر دور بودن از صفحه‌نمایش و تکنولوژی، زندگی در حال حاضر و فکر کردن در مورد چیزهایی که واقعاً حیاتی هستند، مهم‌ترین رفتارهای پیشروی ما به شمار می‌روند. پس چرا نباید با از برق کشیدن دستگاه‌ها و صرف وقت بیشتر با خانواده و دوستان، روبه‌جلو فکر کنیم؟

 

سخن پایانی

پیام کلیدی کتاب این است که در طول چند سال، تکنولوژی، زندگی ما را به دست گرفته است. ما باید برای سلامت و رفاه خود، زمان استفاده از صفحه‌نمایش دستگاه‌های هوشمندمان را کاهش دهیم و هفته‌ای یک‌بار، یک استراحت 24 ساعته از داشته باشیم و از آن فاصله بگیریم. این کار نه‌تنها کارایی و بهره‌وری‌مان را افزایش می‌دهد، بلکه فضایی برای خلاقیت بیشتر و ایجاد روابط بهتر به ما خواهد داد.

 

یک پیشنهاد کاربردی

بیشتر فعالیت‌های بدون صفحه‌نمایش که از آن‌ها لذت می‌برید را انجام دهید.

لیستی از کارهایی تهیه کنید که بدون نیاز به صفحه ‌نمایش هوشمند قابل انجام هستند و از گذشته آرزو داشتید بتوانید انجامشان دهید. این کارها می‌توانند شامل آشپزی، ملاقات دوستان، گوش دادن به موسیقی، کارت بازی، یادگیری زیان یا حتی خوابیدن باشند! سپس این بخش‌های تعطیلی فن‌آوری هفتگی‌تان را بیشتر انجام دهید.