قانون پارکینسون اولین بار توسط یک تاریخدان بریتانیایی که برای دولت کار میکرد، بیان شد. این قانون به عنوان یک اصل مدیریتی، کار هوشمندانه و چابک را جایگزینی مناسب برای سخت کار کردن در نظر میگیرد. استفاده از این قانون و تعیین ضرب الاجلهای منطقی برای به انجام رساندن کارها از به تعویق افتادن بی دلیل کارها جلوگیری میکند و بهرهوری را افزایش میدهد.
اطلاعات جامعی پیرامون مقابله با قانون پارکینسون و نحوه کاربرد آن برای مدیریت امور مهم اشاره شد. با استفاده از این قانون، قادر خواهید بود بهرهوری خود را تا حد زیادی در همه زمینهها افزایش دهید و تایم بیشتری برای انجام کارهای دلخواهتان ذخیره کنید.
قانون پارکینسون
قانون پارکینسون یا اصل پارکینسون (Parkinson’s Law) از اصول مهم مدیریتی است که به این صورت تعریف میشود: کار به گونهای گسترش مییابد که زمان در دسترس برای تکمیل آن پر شود. به عبارت دیگر، این قانون بیان میکند که تا زمانی که فرصت برای انجام یک کار وجود داشته باشد، افراد تمایل دارند کار را به تعویق بیندازند تا دقیقاً در پایان زمان مورد نظر کار به اتمام برسد.
این قانون به طور کلی نشان میدهد که ما بر اساس مدت زمانی که در اختیار داریم برنامهریزی میکنیم و زمانی که ضربالاجل نزدیک میشود، شروع به انتخاب و جابهجایی میکنیم تا کارهایی که باید انجام شود را در موعد مقرر انجام دهیم. این قانون ممکن است باعث به تعویق انداختن کار یا حتی وادار کردن افراد به پر کردن وقت خود با مسائل بیاهمیت شود. همچنین، تمایل به گسترش کارها میتواند باعث استخدام افراد بیشتر در یک سازمان شود.
مدیریت زمان
قانون پارکینسون نشان میدهد که اگر زمان مخصوصی برای انجام یک کار تعیین شود، این کار به اندازه آن زمان صورت میپذیرد. اگرچه ممکن است کار واقعاً تا زمان معینی انجام نشود، اما معمولاً زمان تعیین شده برای انجام آن کار پر شده و کار به اتمام میرسد.
این اصل به ما میآموزد که انجام کارها را در زمانهای معین و محدود نگه داریم تا از افزایش زمان برای انجام کارها بدون دلیل جلوگیری شود. با اختصاص زمان معقول به انجام کارها، کارآیی و بهرهوری افزایش مییابد و استرس کاهش مییابد.
این قانون به ما میآموزد که تعیین زمان محدود برای انجام یک کار میتواند کار را آسانتر و کارآمدتر کند. با کاهش زمان مخصوص به یک کار، انگیزه و تمرکز افراد برای انجام آن افزایش مییابد و احتمال به تعویق انداختن کار کاهش مییابد. این تعیین زمان معقول برای انجام کارها باعث میشود که ما به دقت به برنامهریزی زمان خود بپردازیم و از زمان خود بهینه استفاده کنیم، که در نهایت به مدیریت زمان و بهرهوری بیشتر کمک میکند.
ایجاد تحول در زندگی
برای ایجاد تحول در زندگی خود با استفاده از اصل پارکینسون، اولین گام این است که ضرورت کار بیشتر را به چالش بکشیم. این اصل، تفکری مخرب را که برای افزایش بازدهی نیاز به کار بیشتر است را رد میکند. به جای آن، ما به دنبال انجام کارها با کمترین زمان و بالاترین بهرهوری هستیم.
یک راه برای رسیدن به این هدف، تعیین زمانهای مصنوعی برای انجام کارها است. به این ترتیب، ما میتوانیم خود را به سرعت بیشتری برای انجام کارها تشویق کنیم. برای مثال، با تعیین یک مهلت کوتاهمدت برای انجام یک وظیفه، ما تمایل بیشتری به کار کردن با سرعت بالاتر خواهیم داشت.
همچنین، بهتر است وظایف زیادی که ممکن است باعث حواسپرتی شوند را به حداقل برسانیم. این کار باعث افزایش تمرکز و بهرهوری ما خواهد شد. اگر وظایف زیادی داریم، میتوانیم بخشی از آنها را به دیگران واگذار کنیم تا استرس کاهش یابد و بهرهوری افزایش یابد.
استفاده از تکنیک پومودورو نیز یک راهکار موثر برای افزایش تمرکز و بازدهی است. با این روش، زمانهای کوتاه استراحتی در بین کارها در نظر گرفته میشود که باعث میشود تمرکز و کارایی ما افزایش یابد.
همچنین، برنامهریزی دقیق برای انجام وظایف و اولویتبندی آنها میتواند به ما کمک کند تا کارها را به بهترین شکل و با کمترین زمان انجام دهیم. برنامهریزی باید آگاهانه و با در نظر گرفتن میزان سختی و زمان لازم برای هر کار انجام شود.
تمرکز بر کارهای ضروری و انجام آنها در اولویت برای ما اهمیت دارد. این کار باعث میشود تا در صورت محدودیت زمانی، وظایف مهم اولویت داشته باشند و بهرهوری ما افزایش یابد.
با اعمال این روشها و راهکارها، میتوانیم با کمترین زمان ممکن به بالاترین سطح بازدهی و بهرهوری دست یابیم و در نتیجه، تحولی مثبت در زندگی خود ایجاد کنیم.
انجام کار های غیرممکن
استفاده از قانون پارکینسون به منظور انجام کارهایی که به نظر غیرممکن میآیند، امری ممکن است که در تئوری خود این قانون مورد بررسی قرار نگرفته باشد، اما با استفاده از اصول آن، میتوان این امر را ممکن کرد.
برای انجام این کار، ابتدا باید اندازه و اهداف خود را تغییر دهیم و سپس فاصله بین تواناییهای خود و اهداف را بسنجیم. سپس باید سعی کنیم این فاصله را به حداقل برسانیم و رشد خود را آغاز کنیم. البته باید توجه داشت که رسیدن به این هدف کاری دشوار است اما از طریق تلاش و پیشرفت میتوان به آن دست یافت. اهمیت این موضوع این است که بتوانیم درک کنیم چه مقدار رشد نیاز داریم.
با اعمال این اصول و استفاده از قانون پارکینسون به طرز موثری می توان کارهایی که به نظر غیرممکن میآیند را انجام داد. این رویکرد ممکن است نیاز به تلاش و تسلیم ناپذیری داشته باشد ، اما با تمرین و پیشرفت میتوان به اهداف دشوار رسید و به نتایج مطلوب دست یافت.
بهترین روش برای بهرهبرداری از قانون پارکینسون
بهترین روش برای بهرهبرداری از قانون پارکینسون برای افزایش راندمان کاری، تعیین زمانهای مصنوعی و قراردادی برای انجام کارهاست. به عبارت دیگر، اگر میخواهید کارهای خود را با کیفیت بالا و در زمان کمتری انجام دهید، میتوانید زمانبندیهای مصنوعی برای انجام آنها تعیین کنید.
به عنوان مثال، اگر برای یک کار یک هفته فرصت دارید، میتوانید به خود تعهد دهید که زمان انجام آن را به سه روز تقلیل دهید و در این بازه زمانی کار را به پایان برسانید. این روش باعث تحریک بیشتر برای انجام کار و افزایش راندمان شما میشود.
همچنین، تجزیه و تحلیل کارهای بزرگ به بخشهای کوچکتر و تعیین زمانهای مجزا برای هر بخش، نیز به افزایش راندمان کمک میکند. این کار باعث میشود که کارها به صورت متمرکزتر و با کیفیتتری انجام شوند و زمان بیشتری صرف بهرهبرداری از مهارتها و تخصصهای خاص شود.
بنابراین، با اعمال این روشها، میتوانید از قانون پارکینسون به نفع خود استفاده کنید و راندمان کاری خود را افزایش دهید.
نتیجه گیری
طبق این قانون ، انجام هر کار درست به اندازهای طول می کشد که به آن زمان اختصاص داده ایم . این قانون به عنوان یک اصل مدیریتی ، کار هوشمندانه و چابک را جایگزینی مناسب برای سخت کار کردن در نظر می گیرد.
استفاده از این قانون و تعیین ضرب الاجل های منطقی برای به انجام رساندن کارها از به تعویق افتادن بی دلیل کارها جلوگیری می کند و بهرهوری را افزایش میدهد. در این نوشتار، اطلاعات جامعی پیرامون مقابله با قانون پارکینسون و نحوه کاربرد آن برای مدیریت امور مهم اشاره شد. با استفاده از این قانون، قادر خواهید بود بهره وری خود را تا حد زیادی در همه زمینهها افزایش دهید و تایم بیشتری برای انجام کارهای دلخواهتان ذخیره کنید.
