سلامت روان در محیط کار می‌تواند به طور قابل‌توجهی بر رفاه، بهره‌وری و کیفیت کلی زندگی فرد تأثیر بگذارد. متأسفانه، در بسیاری از محیط‌های کاری، هنوز با دید بدی به بحث و نگرانی در مورد سلامت روان در محیط کار پرداخته می‌شود و اغلب سلامت روان و مشکلات مربوط به آن بیشتر شبیه به یک برچسب و یا توهین می‌باشند.
بااین‌حال، ایجاد یک محیط باز و حمایتی برای بهبود شرایط محل کار از نظر روانی بسیار مهم است. در اینجا چند راهکار برای رسیدگی به مسائل سلامت روان در محل کار بدون احساس برچسب خوردن یا قضاوت آورده شده است.
در این مطلب می‌خوانید
ارتقای آگاهی از سلامت روان:
با سازماندهی کارگاه‌ها، سمینارها یا جلسات آموزشی، کارمندانتان را به گفتگو در مورد سلامت روان تشویق کنید. این ابتکارات می‌تواند به آموزش کارکنان در مورد چالش‌های رایج سلامت روان و منابع موجود و کاهش برچسب‌های مرتبط با مشکلات روانی در محل کار کمک کند.
ارائه منابع و اطلاعات به‌صورت محرمانه:
بهتر است مطمئن شوید که کانال ارتباطی محرمانه‌ای برای دسترسی کارمندانتان و صحبت در مورد مشکلات روحی و روانی‌شان وجود دارد و آنها می‌توانند بدون ترس از قضاوت به دنبال کمک باشند یا نگرانی‌های خود را به اشتراک بگذارند.
رهبری نمونه:
مدیریت ارشد باید آشکارا از اقدامات بهداشت روانی حمایت کند و در صورتی که با انجام این کار و صحبت‌کردن آن مشکلی ندارند، با بحث در مورد تجربیات خود یک نمونه زنده برای هدایت بقیه کارکنان باشند. این کار می‌تواند به ایجاد فرهنگ همدلانه و درک بیشتر کارکنان بسیار کمک کند.
ترتیبات کاری منعطف:
اجرای ترتیبات کاری انعطاف‌پذیر که می‌تواند نیازهای سلامت روانی کارکنان را برآورده کند، مانند گزینه‌های دورکاری یا ساعات انعطاف‌پذیر در زمان‌های چالش‌برانگیز را در نظر داشته باشید.
آموزش برای مدیران:
به مدیران و سرپرستان آموزش هایی ارائه دهید تا علائم پریشانی روانی را تشخیص دهند، با همدلی پاسخ دهند و پشتیبانی لازم و مناسب را برای اعضای تیم خود فراهم کنند.
مدیریت استرس و فرسودگی شغلی در محل کار: استراتژی‌های عملی
در محیط‌های کاری پرسرعت و سخت امروزی، استرس و فرسودگی شغلی به مسائل رایجی تبدیل شده‌اند که بر سلامت روان کارکنان تأثیر می‌گذارند. برای حفظ رفاه خوب و جلوگیری از فرسودگی شغلی، اتخاذ استراتژی‌های عملی که مدیریت استرس را ارتقا می‌دهند بسیار مهم است. در اینجا چند تکنیک موثر برای مدیریت استرس و فرسودگی شغلی در محل کار آورده شده است:
تکنیک‌های مدیریت زمان:
از ابزارها و تکنیک‌های مدیریت زمان مانند تکنیک پومودورو که در آن برای مدت زمان مشخصی کار می‌کنید و استراحت‌های کوتاهی را در این بین در نظر می‌گیرید، استفاده کنید. این می‌تواند به بهبود تمرکز و جلوگیری از فرسودگی ناشی از کار مداوم و بی‌وقفه کمک کند.
اهداف واقع بینانه تعیین کنید:
وظایف بزرگ را به اهداف کوچکتر و قابل دستیابی تقسیم کنید. این رویکرد نه تنها بهره‌وری را افزایش می دهد، بلکه احساس غرق شدن را نیز کاهش می دهد و می‌تواند به استرس کمک کند.
نه بگویید:
یاد بگیرید که در زمان هایی که حجم کاری شما بالا و سخت است، به وظایف یا مسئولیت‌های اضافی نه بگویید. تعیین مرزها به مدیریت انتظارات کمک می‌کند و از استرس بیش از حد جلوگیری می نماید.
در فعالیت های بدنی منظم شرکت کنید:
ورزش منظم را در برنامه خود بگنجانید. فعالیت بدنی یک تسکین دهنده استرس موثر است و اندورفین ترشح می‌کند که خلق و خو را تقویت کرده و اضطراب را کاهش می دهد.
ذهن آگاهی و مدیتیشن را تمرین کنید:
در طول روز استراحت‌های کوتاهی برای تمرین ذهن آگاهی یا مدیتیشن داشته باشید. این تکنیک ها می‌توانند به آرامش ذهن، بهبود تمرکز و کاهش سطح استرس کمک کنند.
به دنبال پشتیبانی و برقراری ارتباط باشید:
اگر احساس می‌کنید خسته هستید، از تماس با همکاران، سرپرستان یا منابع انسانی دریغ نکنید. برقراری ارتباط با چالش‌های شما می‌تواند منجر به یافتن راه حل های بالقوه و دریافت پشتیبانی مورد نیاز شما شود.
مسئولیت‌های کارفرما: ارائه حمایت در زمینه سلامت روان در محل کار
سلامت روان یک جنبه حیاتی از رفاه کلی است و برای کارفرمایان ضروری می‌باشد تا بدین‌وسیله مسئولیت‌های خود را در ارتقای یک محیط کار از نظر روانی بشناسند. بسیاری از کشورها قوانین و مقرراتی برای حمایت از حقوق سلامت روانی کارکنان دارند و کارفرمایان موظف به ارائه پشتیبانی و تسهیلات هستند. در اینجا چند نکته کلیدی برای درک مسئولیت‌های کارفرما در ارائه حمایت از سلامت روان در محل کار آمده است:
تعهدات قانونی:
در حوزه های قضایی مختلف، کارفرمایان ممکن است تعهدات قانونی برای تضمین رفاه روانی کارکنان خود داشته باشند. این قوانین ممکن است شامل الزاماتی برای ارائه یک محیط کار ایمن و سالم، پذیرش کارکنان مبتلا به مشکلات مربوط به‌سلامت روان و جلوگیری ازتبعیض بر اساس شرایط سلامت روان باشد.
اسکان معقول:
کارفرمایان باید آماده باشند تا امکانات مناسبی را برای کارکنانی که مشکلات سلامت روان دارند، فراهم کنند. این ممکن است شامل ترتیبات کاری منعطف، وظایف شغلی اصلاح شده یا دسترسی به برنامه های همیاری به کارمندان (EAPs) باشد که به کارکنان کمک کند تابا استرس های مرتبط با کار کنار بیایند.
آموزش و آگاهی:
کارفرمایان باید در برنامه های آموزشی برای افزایش آگاهی در مورد مسائل بهداشت روان در محل کار سرمایه گذاری کنند. مدیران و سرپرستان باید به دانش و مهارت هایی مجهز باشند تا از اعضای تیم خود حمایت کنند و علائم پریشانی را تشخیص دهند.
حمایت از همکاران با مسائل بهداشت روانی: رویکردی دلسوزانه
حمایت از همکارانی که مشکلات سلامت روانی را تجربه می‌کنند می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، اما ارائه همدلی و درک می‌تواند تفاوت قابل‌توجهی در رفاه آنها ایجاد کند. عده زیادی به همین دلیل کسب درآمد در منزل را ترجیح می دهند. هنگامی که یک همکار در حال مبارزه است، ضروری است که با شفقت به او نزدیک شوید و درعین‌حال به حریم خصوصی و مرزهای آنها نیز احترام بگذارید. در اینجا چند دستورالعمل در مورد نحوه حمایت از همکار مبتلا به مشکلات روانی به شیوه‌ای دلسوزانه و مناسب آورده شده است:
ابراز نگرانی واقعی:
اگر متوجه تغییراتی در رفتار یا خلق و خوی یک همکار شدید، در خلوت با او تماس بگیرید و نگرانی واقعی خود را ابراز کنید. بگذارید بدانند که شما آنجا هستید تا بدون قضاوت به آنها گوش دهید و از آنها حمایت کنید. از فرضیات در مورد وضعیت او بپرهیزید و به آنها اجازه دهید تا خودشان داوطلبانه، مشکلاتشان را با شما به اشتراک بگذارند.
خودآموزی:
برای آموزش خود در مورد شرایط رایج سلامت روان و تأثیر بالقوه آنها بر افراد وقت بگذارید. این دانش می‌تواند به شما کمک کند تا درک بهتری از همکارتان داشته باشید و نحوه پشتیبانی بهتر را بیاموزید.
شنونده خوبی باشید:
وقتی همکارتان در مورد گرفتاری های خود صحبت می‌کند، شنونده ای دقیق و بدون قضاوت باشید.از آنها حمایت و تشویق کنید اما از تحت فشار قرار دادن آنها برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات بیشتر، خودداری کنید. گاهی اوقات، داشتن کسی که بدون قضاوت گوشمی دهد می‌تواند بسیار مفید باشد.
به حریم خصوصی آنها احترام بگذارید:
این ضروری است که به حریم خصوصی همکار خود احترام بگذارید و اطلاعات شخصی و رازهای آنها را با شخص دیگری به اشتراک نگذارید. رازداری در ایجاد اعتماد و حفظ یک رابطه حمایتی بسیار مهم است.
ارائه کمک عملی:
در صورت لزوم، به همکار خود برای کاهش بار کاری و مسئولیت‌هایش به‌صورت عملی کمک کنید. این می‌تواند شامل همکاری با سایر اعضای تیم برای توزیع مجدد وظایف به طور موقت باشد.
تشویق و حمایت حرفه‌ای:
همکار خود را تشویق کنید تا در صورت وجود از یک متخصص سلامت روان یا برنامه کمک‌رسانی به کارکنان شرکت (EAP) کمک حرفه‌ای بگیرد.بگذارید بدانند که کمک خواستن نشانه قدرت است و هیچ شرمی در درخواست حمایت وجود ندارد.
شناخت یک محیط کاری سمی: علائم و تأثیر یک محیط کاری سمی بر سلامت روان
یک محیط کاری سمی می‌تواند بر سلامت روانی کارکنان، رضایت شغلی و رفاه کلی آنها تأثیر منفی بگذارد. شناخت علائم یک محل کار سمی برای انجام اقدامات مناسب و حفظ سلامت روان شما ضروری است.
ارتباط ضعیف:
فقدان ارتباطات باز و شفاف می‌تواند منجر به سوءتفاهم، شایعات و درگیری شود و فضایی متشنج و استرس‌زا ایجاد کند.
نرخ بالای ورود و خروج نیروی کار:
اگر کارکنان مرتباً شرکت را ترک کنند، می‌تواند نشان‌دهنده مسائل اساسی مانند حجم کاری بیش از حد، عدم قدردانی یا فرهنگ کاری منفی باشد.
مدیریت با ریزبینی و کنترل افراطی:
نظارت و کنترل مداوم توسط مافوق می‌تواند منجر به احساس بی‌کفایتی و سطح بالایی از استرس شود.
قلدری یا آزار:
قلدری، آزار و اذیت یا تبعیض در محل کار محیطی خصمانه ایجاد می‌کند که به طور قابل‌توجهی بر سلامت روان تأثیر می‌گذارد.
فقدان تعادل بین کار و زندگی:
وقتی از کارکنان انتظار می‌رود که ساعت‌های طولانی و بدون توجه به زمان شخصی کار کنند، فرسودگی شغلی و استرس شایع می‌شود.
رهبری ناکارآمد:
رهبری ناکارآمد یا غیر حمایت‌کننده می‌تواند باعث ایجاد حس عدم‌اطمینان و ناامنی در بین کارکنان شود.
ارتقای سلامت روان در محیط کار: منابع و برنامه ها
ارتقای سلامت روان در محیط کار یک رویکرد پیشگیرانه است که هم به نفع کارکنان و هم کل سازمان است. ارائه منابع و برنامه‌هایی که از سلامت روان حمایت می‌کنند، می‌توانند فرهنگ کاری مثبتی ایجاد کند و بهره‌وری کلی را بهبود بخشد. در کنار آن پیشرفت شغلی حاصل می شود. در اینجا چند منبع و گام ارزشمند برای تشویق سلامت روان در محل کار آورده شده است:
برنامه های حمایت از کارکنان (EAPs):
EAP ها خدمات مشاوره و پشتیبانی محرمانه‌ای را به کارکنانی که با چالش‌های شخصی یا کاری مرتبط هستند ارائه می دهند. این برنامه ها می‌توانند دسترسی به متخصصان سلامت روان، منابعی برای مدیریت استرس و کمک به تعادل بین کار و زندگی فراهم کنند.
کارگاه‌ها و سمینارهای سلامتی:
سازماندهی کارگاه‌ها و سمینارهای مربوط به‌سلامت روان، مدیریت استرس، تمرکز حواس و تاب‌آوری می‌تواند درک کارکنان را از بهزیستی روانی افزایش دهد و آنها را به ابزارهای عملی برای مقابله با چالش‌ها مجهز کند.
ترتیبات کاری انعطاف‌پذیر:
ارائه ترتیبات کاری انعطاف‌پذیر، مانند گزینه‌های دورکاری یا ساعات کاری انعطاف‌پذیر، می‌تواند به کارکنان در مدیریت تعهدات شخصی و کاهش استرس مرتبط با کار کمک کند.
کمپین‌های آگاهی از سلامت روان:
راه‌اندازی کمپین‌های آگاهی از سلامت روان می‌تواند موجب کاهش برچسب‌ها شده و شرم را کاهش دهد و کارمندان را تشویق به بحث‌های آزاد در مورد سلامت روان در محیط کار کند.
روزهای سلامت روان:
به‌رسمیت‌شناختن روزهای سلامت روان به‌عنوان دلیل موجهی برای مرخصی، این پیام مثبت را ارسال می‌کند که سلامت روانی ارزشمند است و از آن حمایت می‌شود.
آموزش برای مدیران:
ارائه آموزش به مدیران در مورد چگونگی تشخیص علائم پریشانی روانی و نحوه ارائه حمایت مناسب می‌تواند محیط کاری همدلانه‌تری ایجاد کند.
نتیجه گیری :
به طور کلی، سلامت روان در محیط کار یک جنبه حیاتی از رفاه کلی است که نیاز به توجه، درک و حمایت فعال دارد. با پرداختن به مسائل بهداشت روان بدون شرم و برچسب، ارائه راهبردهای عملی برای مدیریت استرس و شناخت و انجام مسئولیت‌های کارفرما، می توانیم محیط کاری ایجاد کنیم که در آن کارکنان احساس ارزشمندی و پشتیبانی کنند.
حمایت از همکاران با همدلی و شفقت، شناسایی نشانه‌های محیط کاری سمی، و ارتقای سلامت روانی از طریق منابع و برنامه‌های در دسترس، همگی به ایجاد فرهنگ کاری سالم‌تر و مثبت‌تر کمک می‌کنند. اولویت دادن به‌سلامت روان نه تنها تاب‌آوری و عملکرد فردی را افزایش می دهد، بلکه حس اجتماع و همکاری را نیز تقویت می‌کند.
با تلاش جمعی برای ایجاد محیط های کاری سالم از نظر روانی، می توانیم محیطی را ایجاد کنیم که در آن استعدادهای کارکنان شکوفا شوند و به پتانسیل کامل خود چه از نظر حرفه‌ای و چه از نظر شخصی دست یابند. در آخر برای انگیزه بیشتر پیشنهاد می کنیم مقاله “زندگینامه ۱۴ انسان فقیری که ثروتمند شدند” را مطالعه کنید.
سوالات پرتکرار :
آیا می توانم بدون ترس از عواقب منفی، مسائل مربوط به‌سلامت روان خود را با کارفرمای خود حل کنم؟
کارفرمایان از نظر قانونی موظف به حمایت از حقوق و سلامت روان کارکنان هستند و باید محیط امن و حمایتی را برای بحث در مورد نگرانی‌های مربوط به‌سلامت روان فراهم کنند. بااین‌حال، واقعیت ممکن است بسته به فرهنگ محل کار و شرایط فردی متفاوت باشد. اگر در تماس مستقیم با کارفرمای خود مردد هستید، برای حمایت و راهنمایی محرمانه با بخش منابع انسانی سازمان یا برنامه کمک به کارمندان (EAP) تماس بگیرید.
چگونه کارفرمایان می‌توانند کارمندان خود را به گفتگوهای باز در مورد سلامت روان در محل کار تشویق کنند؟
کارفرمایان می‌توانند با راه اندازی کمپین های آگاهی از سلامت روان، سازماندهی کارگاه‌ها و سمینارهای مربوط به بهزیستی روانی، و به اشتراک گذاری منابع مرتبط با مدیریت استرس و سلامت روان، فرهنگ پذیرش و حمایت در این مسائل را ترویج دهند. ارائه ترتیبات کاری انعطاف‌پذیر و ارتقای تعادل بین کار و زندگی نیز نشان می دهد که سلامت روان در اولویت است.
تشویق مدیران ارشد به الگوبرداری در بحث سلامت روان و نشان دادن همدلی می‌تواند موانع بیشتری را از بین ببرد و کارکنان را تشویق کند تا در صورت نیاز به دنبال کمک باشند. اجرای برنامه‌ها و منابع حمایتی از سلامت روان، مانند برنامه‌های کمک به کارکنان (EAPs)، می‌تواند در تقویت و بهبود یک محل کار از نظر روانی مفید باشد.
